AFFETMEYE YÖNELİK TANIK BEYANI - YETERSİZ GEREKÇE - BOŞANMA
yuksekkaya April 15, 2024
2. Hukuk Dairesi 2021/8152 E. , 2021/9455 K.
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kendi boşanma davasının reddi yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kendi boşanma davasının reddi, kendi tedbir nafakası talebinin reddi ile ortak çocuk için hükmedilen tedbir nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı kadının tedbir nafakalarına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Davalı-davacı kadın tarafından temyize konu edilen nafakaların reddedilen miktarı toplam 30.000,00 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan para alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-davacı kadının tedbir nafakalarına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların kendi boşanma davalarının reddine yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Taraflarca, Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine dayanarak açılan boşanma davalarında, ilk derece mahkemesince kadının eşine "o.., o... çocuğu, şerefsiz, pezevenk, adiler" diye hakaret ettiği, erkeğin ise; bir yıl kadar önce konuşma sırasında hayatında günlük kadınlar olduğunu söylediği bir yıl kadar önce kadını ve çocuğu kovduğu, küfrettiği, kadına vurduğu ancak tanık ...'ın 29/05/2018 tarihli beyanına göre, tarafların 6 ay önce yeniden 1-2 ay beraber yaşadıkları, 6 ay önce davacı babasından duyduğuna göre, babasının 10 yıl kadar önce birlikte olduğu kadın evi basınca tarafların kavga ettikleri ve ayrı yaşamaya başladıkları, her iki boşanma davasının bu olaydan sonra açıldığı, tanığın beyanına göre tarafların asıl ve birleşen dosyadaki boşanma davalarının açılmasından sonra bir araya geldikleri tarafların önceki olayları affetmiş, en azından hoşgörü ile karşılamış sayılacakları gerekçesiyle her iki davanında reddine karar verilmiştir.
Taraflarca istinaf yoluna başvurulması üzerine, bölge adliye mahkemesince yapılan incelemede ;tarafların, kendi boşanma davalarının reddine ilişkin istinaf taleplerinin mahkeme gerekçesinin yerinde olması sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Yapılan inceleme ve toplanan delillerden taraflarca önceki olayların affedildiği en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulüne olanak bulunmadığı anlaşılmaktadır. O halde; tarafların önceki olayları affetmiş, en azından hoşgörü ile karşılamış olmadıkları dikkate alınarak karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple her iki boşanma davasına yönelik bölge adliye mahkemesi esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin her iki boşanma davasına yönelik kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kadının temyiz dilekçesinin tedbir nafakaları yönünden REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karar bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 13.12.2021 (Pzt.)