ÖLÜME NEDEN OLACAK ŞEKİLDE YARALAMA - KASTEN YARALAMA
yuksekkaya December 15, 2022
1. Ceza Dairesi 2014/825 E. , 2014/2149 K.
Sanıklar .... hakkında ölüme neden olacak şekilde kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar... müdafiilerinin eksik incelemeye ve sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
A) Sanıklar... hakkında ölüme neden olacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa, dosya içeriğine ve kabule göre; maktul ...in sanıklar tarafından silah zoru ile arabaya bindirilip boş bir araziye götürüldüğü, burada darp edilip kesici aletle sol ayak aşil tendonunun kesildiği, 25.03.2008 tarihinde tedavi amacıyla hastaneye götürülen maktulün 02.04.2008 tarihinde taburcu edildiği, ancak 12.04.2008 tarihinde tekrar tedavi için götürüldüğü hastanede kurtarılamayarak hayatını kaybettiği, Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu'nun 16.12.2009 tarihli raporuna göre maktulün ölümünün vücudundaki darba bağlı gelişen aşil tendon kesisi ile alçı uygulamasının kişi üzerinde oluşturduğu stres ve fizyolojik yükün mevcut kalp hastalığının aktif hale geçirmesi sonucu meydana gelmiş olduğu, darp olayı ile ölüm arasında illiyet bağı bulunduğunun belirtildiği, olayda; maktulde meydana getirilen yaranın yeri ve niteliği ile maktuldeki mevcut kalp hastalığının ölüme etkisi de dikkate alınarak 12 yıldan 16 yıla kadar hapis cezası öngören TCK 87/4. fıkrası 2. cümlesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında bir ceza belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, dosya içeriğine uygun düşmeyecek gerekçeyle yazılı şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması,
B) Sanıklar... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun kurulan hüküm yönünden;
Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle 01.02.2011 tarihinde kurulan hükümde TCK.nun 109/2 madde uygulamasında gerekçesi de gösterilmek suretiyle temel cezanın 2 yıl hapis cezası olarak belirlendiği, Dairemizin 15.03.2012 tarih 5508/1957 bozma ilamında sadece “TCK 109/2 maddesi gereğince belirlenen temel cezadan TCK 109/3-a-b maddesi gereğince yapılacak artırımın kanun gereği bir kat yapılması gerektiği halde kanunda belirtilmeyen 1/2 artırım oranı ile uygulama yapılmasının” bozma nedeni yapıldığı, katılanların sair temyiz itirazlarının da reddedildiği anlaşıldığı halde, bozma sonrası kurulan hükümde TCK.nun 109/2 maddesi gereğince temel cezanın 3 yıl olarak belirlenmesi suretiyle bozma ilamının etkisiz bırakılması,
C) TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme
tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar... müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), bozma nedenine ve tutuklulukta geçen süreye nazaran sanık .... müdafiinin tahliye isteminin reddine, 03.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.