TAHRİK - TANIK BEYANI - EKSİK CEZA TAYİNİ
yuksekkaya October 16, 2022
1. Ceza Dairesi 2019/3537 E. , 2020/250 K.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında maktul ...’ı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii, katılanlar vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 11/01/2019 gün ve 2019/16 E. 2019/41 K. sayılı kararında bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, sanık hakkında TCK 32 maddesinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrik indiriminin derecesine ve sübuta, katılanlar vekilinin eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeye, takdiri indirim maddesinin uygulanmaması gerektiğine ve suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının esastan reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, Fransa'da yaşayan sanığın, kadastro çalışmalarında ... adına tespit edilip onun da maktul ...'a sattığı taşınmazın kendisine ait olduğunu iddia etmesi nedeniyle maktul ile aralarında ihtilaf olduğu, olay günü elinde bıçakla sokaktan geçerken cami avlusunda oturmakta olan ...'ı görüp konuşmak amacıyla yanına çağırdığında aralarında çıkan tartışma sırasında sanığın maktule önce kafa atıp sonra bıçakla defalarca vurarak öldürdüğü olayda;
Sanığın kollukta verdiği ilk ifadede, "Kendisi (maktul) sakin bir şekilde yanıma geldi. Ben araziyi ...'dan aldım. Senin en kıymetlini bile alırım. Sen kimsin" şeklinde savunmada bulunması, kollukta beyanları alınan, tanık ...'ın sadece tartışmaktan bahsedip küfürden söz etmemesi ve yine tanık ...'ün de maktul ve sanığın tartıştıklarını, sanık ...'nin maktul ...'a kafa attığını söylemesi, sanığın sonradan söylediği maktulün önce kendisine küfür ettiği yönündeki savunmasının tanık beyanlarıyla desteklenmemesi karşısında maktulden sanığa yönelen ve tahrik oluşturan bir söz ve davranış bulunmadığı halde sanık hakkında tahrik indirimi yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi,
Yasaya aykırı olup, katılanlar vekilinin ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2-a maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03/02/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.